Wyspa Snów

Hekate

Wspaniała, ogromna wyspa, na której mieszkają sny... jest pełna magicznych miejsc, istot i roślin. Każdy, kto zaśnie na tej wyspie, będzie miał sen na temat swego przeznaczenia. Oczywiście działa o tylko na tych, którzy są zrównoważeni i potrafią się wsłuchać w samego siębie. Inni po prostu będą mieli piękne... bajkowe sny...

A'htes

A'htes przybywszy na tą wyspę usiadła pod jakimś drzewem i zasnęła. Miała bardzo dziwny sen. Po przebudzeniu nic nie pamiętała. Za to wiedziała, że to było coś ważnego. Poszła dalej.

Evenly

Evenly wleciała do tej krainy. Wylądowała na brzegu tuż przed oceanem.Tak Evenly nie lubiła zbytnio wody. Usiadła pod palmą i zaczęła bawić się swoim sztyletem który odzyskała z kieszeni wilkołaka.

A'htes

A'htes wyszła z krzaków i zobaczyła elficę.
- Szeki, to znowuż ty? Znowu będziesz mnie atakować? - Zawołała do niej. Nie podchodziła bliżej. Tak na wszelki wypadek.

Szeki to bluźnierstwo w bardzo dawnym i zapomnianym języku.

Evenly

-O widzę że zacerowałaś sobie płaszcz.-Powiedziała Evenly.
-Siadaj nie chce mi się nic robić więc na walkę z tobą też nie mam sił.-Powiedziała i ruchem ręki zaprosiła wilkołaka aby sobie usiadł.

A'htes

A'htes była podejrzliwa. Podeszła trochę, ale nie za blisko, i usiadła.
- Dlaczego tak nie lubisz wilkołaków? - Spytała. Była ciekawa, czy tylko jej nie lubiła, czy nie lubiła wszystkich wilkołaków.

Evenly

-Mam nie ciekawą przeszłość związaną z twoimi pobratymcami .-Odpowiedziała Evenly obejmując nogi rękoma.

A'htes

A'htes zrozumiała. Smutno spojrzała na nią.
- Nie wszystkie wilkołaki są złe. - Powiedziała, ale wiedziała, że nie przekona jej to. Jeśli została skrzywdzona, to będzie potrzebowała mnóstwo czasu, by A'htes zaufała.

Evenly

-Może i nie są złe.-Przyznała Evenly.
Elfica wzdrygnęła się na wspomnienie o tym jak jej rud został wybity przez wilkołaki a on tylko przeżyła. Coraz bardziej zaczynała ufać wilkołakowi. Evenly postanowiła zrobić krok aby zakopać topór wojenny.
-To może zgoda.-Zapytała.

A'htes

A'htes uśmiechnęła się pod nosem. Nie myślała, że tak szybko pójdzie.
- Zgoda. - Powiedziała i wyciągnęła rękę do Evenly.

Evenly

Elfica uścisnęła ją. Na plaże padł ogromny cień. Murtag szybkim ruchem podleciał do Evenly wsadził ją na grzbiet i zaczął warczeć na wilkołaka.
-Murtag dość.-Krzyknęła Evenly schodząc ze zwierzaka.-On również nie przepada za wilkołakami.

A'htes

A'htes westchnęła.
- Ach ci nowicjusze... - Pokręciła głową. Była już tym zmęczona. - Jego też mam przekonać, że nie jestem jak inne wilkołaki? - Spytała Evenly. Uśmiechnęła się. A'htes rzadko się uśmiechała.

Shinra

Gdy dotarła na wyspę, zobaczyła Evenly i kogoś innego. To chyba był wilkołak, a Shinra go nie znała. Doskonale pamiętała ostatnie spotkanie z elfką. Wskoczyła na pobliskie drzewo i obserwowała je spod grzywki.

A'htes

A'htes nagle zaczęła węszyć w powietrzu. Wyczuła dziwny zapach. Inny. Podobny do Satriny. Ale to nie mogła być ona. Ją by szybko wyczuła. Obejrzała się. Na razie nie mogła tego kogoś dojrzeć. Warknęła ostrzegawczo i rozłożyła ręce gotowa by się obronić. W końcu spojrzała po drzewach. W tedy ją zobaczyła. Siedziała na drzewie i patrzyła na nią. A'htes trochę się rozluźniła, ale ręce ciągle trzymała w gotowości.
- Witaj. Jak się nazywasz? - Spytała ją.

Shinra

Gdy usłyszała słowa nieznajomej, przez dłuższą chwilę milczała.
-Shinra, a ty?- Spytała od razu. Zeskoczyła z drzewa i stała pod nim. Ni zbliżała się do nich, bo ie miała pewności czy jest bezpieczna. Powolnie machała ogonem, a czerwone oczy uważnie obserwowały nieznajomą.