Wyspa Snów

Evenly

Evenly otworzyła oczy. Wstała. Podeszła do wody i zanurzyła się w niej do kolan. Kucając zebrała proch demona. Teraz wyspała je do ocena aby nie powrócił. Wyszła na brzeg i zapytała się.
-Co to za magia?

A'htes

A'htes spojrzała na nią.
- Co... która? - Spytała i udała niewiniątko. - Ja nic nie zrobiłam. - Powiedziała i podniosła ręce do góry.

Evenly

Evenly wiedziała że wilkołak wyczarował przejście ale nie wiedziała z jakiej jest to kultur.
-Nie udawaj wiem co zrobiłaś.-Powiedziała uśmiechając się ironicznie do wilkołaka.

A'htes

A'htes westchnęła i opuściła ręce.
- Przeteleportowałam nas. - Powiedziała i spojrzała wyczekująco na elfice. - Inaczej nie dałabym rady przenieść cię do lecznicy. - Po chwili dodała.

Evenly

Evenly kiwnęła głowa.
-Jeszcze raz dziękuję.-Powiedziała po czym podeszła w miejsce gdzie uderzyła o drzewo i zebrała dwa sztylety.Schowała je do butów. I powiedziała Sama do siebie
-Powinnam się tego spodziewać.

A'htes

A'htes tylko machnęła ręką, że nie ma sprawy. Podeszła do krzaków i ukucnęła. Zaczęła sprawdzać ziemię, ale nie zauważyła tam żadnych śladów. Spojrzała na Evenly.
- Nie mogłaś tego przewidzieć. - Powiedziała, żeby ją uspokoić.

Evenly

-Właśnie o to chodzi że mogłam.-Powiedziała Evenly przygnębionym tonem.-Wiedziałam dobrze że cały czas mnie ścigają.-Powiedziała po czym usiadła i zaczęła obracać w palcach swój naszyjnik z pentagramem.

A'htes

A'htes również usiadła.
- Opowiesz mi? - Spytała ją. Była ciekawa kto ją ściga, dlaczego, co się stało, że nie lubiła wilkołaków. Ale A'htes rozumie, że jeśli Evenly nie będzie chciała jej powiedzieć, to nie będzie jej również naciskać.

Evenly

Evenly westchnęła.
-Dobrze. Ale nie jest to wesoła historia.-Powiedziała i zaczęła opowiadać.-Kiedy byłam mała mieszkała z moimi rodzicami w lecie. Mój ojciec był Magiem elfów a moja matka była wojownikiem wampirów. Pewnego dnia jeden z ich przyjaciół wilkołak doniósł na nich przywódcy wampirów. A ten kazał ich zlikwidować.-Przerwała na chwile po czym dokończyła.-Rodzice zginęli ratując mnie. Kiedy tułałam się po lesie znalazł mnie Murtag. To on mnie nauczył jak się bronić. Od tamtej chwili opiekował się mną a ja przysięgłam sobie że zabiję każdego wilkołaka który stanie mi na drodze.

A'htes

A'htes wysłuchała tej historii do końca. Później pokiwała głową, gdy przypomniała sobie ich pierwsze spotkanie.
- Ale nie wszystkie wilkołaki są złe. - Mruknęła pod nosem. - Teraz wiem, dlaczego chciałaś mnie zabić. Teraz wiem, dlaczego ON chciał cie zabić. - Powiedziała i podkreśliła wyraz "on". - Ale ciągle nie wiem, kim ON był. - Spojrzała na... Evenly. A'htes nawet nie mogła o niej pomyśleć jak o "mieszańcu".

Evenly

-ON był demonem klasy trzeciej dlatego go nie odegnała.-Powiedziała po czym znów westchnęła już dawno nikt do niej nie mówił mieszańcu. W ty momencie na plażę przyleciał Murtag. Usiadł koło Evenly i kiwną w stroną wilkołaka głową na znak przywitania.

A'htes

A'htes spojrzała na Murtaga i też kiwnęła głową.
- Mogę cię zapewnić, że ja nigdy cię nie nazwę w ten sposób. - Szepnęła. Nienawidziła rasistów.

Evenly

-Dziękuję.-Powiedziała po czym spojrzała w niebo.Leciało właśnie stado gęsi. Evenly błyskawicznym ruchem wyjęła kusze zza pleców. I ustrzeliła dwie gęś. Spadły tuż przed nią a ona jedną podała wilkołakowi a drugą rzuciła smokowi.
-Proszę- powiedziała wyjmując strzałę z padliny.

A'htes

A'htes uśmiechnęła się. Wzięła gęś.
- A ty? Co będziesz jadła? - Spytała. Chociaż była wilkołakiem, nie lubiła surowego mięsa. Podniosła się i przyniosła kilka patyków na ognisko. Ustawiła je w stosik i usiadła pod drzewem. Spojrzała na stosik i pstryknęła palcami. Pa chwili po patykach zaczął "tańczyć" płomyk. A'htes mogła więc upiec sobie gęś. I tak zrobiła.

Evenly

-Ja nie jem.-Powiedziała Evenly -Powiedzmy że odziedziczyłam to po matce.-Powiedziała z lekkim uśmiechem.