Wyspa Snów

A'htes

- Już ci mówiłam, że jestem inna niż wszystkie wilkołaki. - Szepnęła, odwróciła głowę i przymknęła oczy. Po chwili znowuż je otworzyła i spojrzała w górę. - Pożyć mi swój sztylet. - Poprosiła Evenly i wyciągnęła jedną rękę z kieszeni i wyciągnęła ją po sztylet.

Evenly

Evenly zmierzyła ją podejrzliwie."Po co jej sztylet który jest srebrny"Pomyślała.
Szybkim ruchem wyjęła go z buta i podał z niechęcią wilkołakowi.
-Proszę.-Powiedziała lodowato

A'htes

- Dziękuje. - Powiedziała i przełożyła sztylet do prawej dłoni. Wymierzyła i rzuciła. Sztylet bardzo dobrze trafił w miejsce gdzie owoc był przytwierdzony do gałęzi. Sztylet z powrotem spadł w prawą dłoń A'htes a drugą ręką wilczyca złapała owoc. Wyciągnęła dłoń ze sztyletem w stronę Evenly. - Jeszcze raz dziękuje. - Powiedziała i wgryzła się w owoc.

Evenly

Evenly mimowolnie się uśmiechnęła.
Odebrała sztylet i włożyła go do buta. Smok leżący na dole nagle zerwał się i zaryczał.
-Coś się zbliża.-Powiedziała Evenly i zza pleców wyjęła kuszę. Kontem oka obserwowała krzaki które się zaczęły ruszać.

A'htes

A'htes skoczyła na równe nogi i stanęła w pozycji bojowej. Zaczęła węszyć w powietrzu by wyczuć jakiś zapach. Wkurzyła się jeszcze bardziej bo nic nie mogła wyczuć. Ugięła jeszcze bardziej nogi i przykucnęła gotowa skoczyć na to coś.

Evenly

Evenly wiedziała że przeszłość powróciła. Z krzaków wyłonił się mody mężczyzna. Evenly schowała kuszę cel był za blisko chwyciła za to sztylety. i przykucnęła warcząc.
Postać się odezwała.
-Witaj mieszańcu.-Powiedział z łajdackim uśmiechem nie zwracał uwagi na wilkołaka.
Evenly zawarczała na niego.
-A mówiłem im żeby cie zabili od razu.

A'htes

A'htes lekko, lecz czujnie podeszła do Evenly. Stanęła w lekkim rozkroku i wysunęła jedną łapę do przodu. Lekko ukucnęła i rozcapierzyła palce, by mogła lepiej zadawać nimi ból.
- Czego tu chcesz. - Warknęła do niego.

Evenly

-hehe ty kundlu myślisz że mi krzywdę zrobisz.-Zaśmiał się tamten.
Evenly myślała co by tu zrobić.
-A'htes odejdź on nie jest zwykłym człowiekiem.-Syknęła.
-Czego chcesz.-Krzyknęła na tamtego.
Elifica zacisnęła ręce na sztyletach bo wiedziała co się zaraz stanie.
-Niczego tylko to jej śmierć.-Powiedział po czym rzucił się w tempie byłskawicy w stronę Evenly.Ta odparowała atak osłaniając przy tym wilkołaka ale sama została podrapana w ramie.
-Całkiem nie źle.-Powiedział chłopak

A'htes

A'htes została zaskoczona. Szybko odsunęła się.
-A kim on niby jest? - Warknęła do elficy. Szybko zdjęła płaszcz i znowuż stanęła w pozycji bojowej.

Evenly

Evenly uciskała ramię okazało się że została przecięta żyła w kilka minut mogła się wykrwawić.
-To istota nie z tego świata.-Powiedziała słabym głosem.
Rozłożyła skrzydła aby wzbić się w powietrze ale napastnik ją złapał za nogę i rzucił nią o drzewo. Evenly wylądowała na piasku. z rozwaloną głową.
-A myślałem że pójdzie gorzej. Biedna mała istotka.-Powiedział schylając się nad Evnaly.-Twoi rodzice zginęli na marne ratując cię.-Zaśmiał się.
I wtedy Evenly nie wytrzymała kopnęła go w brzuch chwyciła sztylet i dźgnęła go w serce. Przeciwnik rozwiał się jak dym. Elfica upadła na piasek

A'htes

A'htes podbiegła do niej. Przyjrzała się ranie. Była poważna. Podniosła łeb do góry i zawyła. Na piasku narysowała dziwne koło z dziwnymi literami. Podniosła Evenly i zaczęła nucić pewna pieśń. Po chwili ich postacie rozmyły się.

Evenly

Evenly nie wiedziała o się dziej.Wszystko się rozmyło. Czuła jak ból pulsuje w jej ciele. Patrzyła na wikołaczke niewidomym wzrokiem i czuła że zaraz umrze

Shinra

Shinra obudziła się. Wstała, przeciągnęła się, a po chwili zorientowała się, że nikogo poza nią tu nie ma. Zobaczyła jakiś symbol na piasku. Nie wiedziała co to oznacza, ale miała wrażenie, że stało się tu coś złego. Wybiegła i po chwili już jej tu nie było.

Evenly

Evenly przykucnęła w miejscu gdzie widniał nadpalony kawałek gleby w którym zabiła demona. Zamknęła oczy aby zobaczyć to co się tu wydarzyło.

A'htes

A'htes wyszła z wody. Znowuż była cała mokra, ale nie długo wyschnie. Zobaczyła Evenly. Kucała przy czymś. Wilczyca nie podeszła do niej. Nie chciała jej przeszkadzać. Za to podeszła do znaku, który ona sama zrobiła i zatarła go. Musiała znowuż użyć swojej mocy. Ale wtedy to było konieczne.