Małpi las.

Hekate

Słysząc pierwsze grzmoty, pobiegła w kierunku jaskini.- O, jak fajnie!- zawołała, widząc ogień. Hekate nie była w pełni wilkołakiem i nie posiadała możliwości ogrzewania się, tak jak inne wilkołaki. Usiadła przy ogniu i wyciągnęła łapy.- Dobrze, że się schowałyśmy.- Hekate spojrzała na własne włosy. Już teraz były potargane, a co by było po deszczu...

Kadajna

Kadajna spojrzała w ogień, a potem na wilczycę.
- A tak w ogóle to nazywam się Kadajna. Nie pamiętam cię. - powiedziała. Ale i tak wydawało jej się, ze ją gdzieś widziała.

Hekate

-Hekate.-przypomniała.- Jakbyś miała mnie pamiętać? Nigdy Cię wcześniej nie widziałam, a uwierz mi, zapamiętałabym Cię.- roztarła dłonie, żeby przywrócić im lepsze krążenie.

Kadajna

- A zdawało mi się, że cię już widziałam - powiedziała uprzejmie. Polubiła wilczycę. Zastanawiała się czy jeszcze kogoś pozna.

A'htes

Nagle w wejściu pojawiła się A'htes. Była cała mokra, ale uśmiechała się. "Jeszcze jedna przygoda?" pomyślała. Ale gdy dalej weszła ujrzała Kadajne i jakąś "nową". Nie wchodziła w krąg światła i ciepła. Nie chciała. Podeszła pod ścianę i tam usiadła. Cały czas patrzyła na nową wilkołaczyce. Nie przypominała jej żadnego wilkołaka jakiego spotkała na swej trudnej i długiej drodze swego życia.

Hekate

Błyskawicznie przeniosła wzrok na przybyłą wilczycę. ,,Prawdziwy z niej wilkołak." Pomyślała. ,, Nie to, co ja." Spojrzała na swoje ręce, ale szybko odwróciła wzrok. Poprawiła rozczochrane włosy i spojrzała na Kadajnę.

A'htes

A'htes miała zamknięte oczy. Wolała słuchać niż patrzeć. Siedziała sobie pod ścianą, gdy poczuła jak ktoś się jej przygląda. Otworzyła oczy. Zobaczyła jeszcze jak "nowa" odwraca głowę. Zapewne była ciekawa. Zapewne była młodym wilkołakiem. Nie chciała się pomylić w osądzie, więc wstała i podeszła do światła. Usiadła na przeciwko niej, na skraju światła.
- Witaj. - Powiedziała i uśmiechnęła się do niej przyjaźnie. - Na imię mi A'htes. A twoje jak brzmi? - I spojrzała na nią.
Nigdy kogoś takiego nie widziała. Nie przestraszyła się, tylko zdziwiła, że są takie osoby. Słyszała kiedyś o kimś takim legendy. Ani nie człowiek, ani nie wilkołak. Takimi bajkami straszono niegrzeczne dzieci. Lecz ona zawsze była grzeczna. Dopiero po przemianie o niej usłyszała.

Kadajna

Kadajna spojrzała na wilczycę. Po chwili burza ustała i wyszło słońce.
- Mozę coś zjemy? - zapytała. Rozciągnęła się. Było już tak ciepło, że elfica wyjęła flet i zaczęła na nim grać. Nagle płomieni znikły, a za nimi krąg. Kadajna schowała flet i się uśmiechnęła.

Evenly

Evenly znowu pojawiła się niespodziewanie. Zeskoczyła z drzewa i oparła się z rozłożonymi skrzydłami o jego pień.Zaczęła się wszystkiemu przyglądać.

Kadajna

Kadajna spojrzała na elficę, która była poza grotą. Była to Evenly. Wstała i wyszła z groty. Chciała sobie rozprostować nogi.
- Hejka - powiedziała do elficy. Po chwili się uśmiechnęła.

A'htes

A'htes również wstała i chciała wyjść. Ale w wejściu odwróciła się.
- Idziesz? - Spytała "nową". Postanowiła, że zaczeka na nią.

Evenly

-Witaj Kadajno.-Powiedziała do znajomej postaci.
Zauważyła również kogoś nie znajomego.
-Witaj- powiedziała do niego.-Nazywam się Evenly.
Powiedziała chowając skrzydła.

A'htes

A'htes spojrzała na nową postać. "Kolejny elf?" pomyślała. Ale dotknęła opuszkami palców czoła, później warg, a następnie podniosła dłoń do góry i schyliła głowę.
- Witaj. Nazywam się A'htes. - Powiedziała delikatnie przeciągając sylaby.

Evenly

Zaciekawiona Evenly zmierzyła dokładnie wilka wzrokiem i oceniła go.
-Miło mi.-Powiedziała chłodno.
Elfica spojrzała na niebo a potem na las.

A'htes

Sierść się jej zjeżyła na karku. Nie chodziło jej o chłodne przywitanie.
- Inny klan? Hm... Ciekawe... - Szepnęła sama do siebie. Poprawiła swój płaszcz. Uśmiechnęła się do nowej elficy. Ale nie był to uśmiech, jaki darzyła Kadajne. Był on drapieżny. - Jeśli cię uraziłam, to przepraszam. Nie jestem przyzwyczajona do elfów, które są z watahy nocy. - Powiedziała... a raczej warknęła.