Małpi las.

Satrina

Eryks spojrzał na Kadajne, a potem na Satrine, która się przebudziła. - Ała. Co się działo - powiedziała wstając otrzepała się, a małpka uściskała Elfkę, a potem kocice. Poprawiła kucyk i spojrzała na Kadajne. Potem usiadła. - Dzięki.

Kadajna

- Nie ma za co, ale ty masz chyba masz dzisiaj dzień upadków - powiedziała trochę żartobliwym głosem.
- Masz mądrą małpkę - pochwaliła Eryksa.

Evenly

Evenly wyłoniła się zza drzew. Zauważyła dwie postacie i zwierzątka. Wyszła z cienia jakby wyskoczyła z pnia drzewa. Podeszła do nich.
-Witajcie nazywam się Evenly, a wy?-Zapytała.

Kadajna

Elfica spojrzała na nowo przybyłą i powiedziała. - Witaj, ja mam na imię Kadajna. Uśmiechnęła się do Evenly. I nagle zjawiły się feniksy.
- Hejka. - przywitała zwierzaki.
- Biała to Rikita, a ten ognisty to Weder. - przedstawiła feniksy.

Evenly

-Miło mi was poznać.-Powiedziała do feniksów.
-To można mieć zwierzątka?-Zapytała Evenly.
Już od jakiegoś czasu myślała nad zakupem dajmona.

Kadajna

- No jasne. Możesz przyjść do mojego sklepu. Mam tanio. - powiedziała. Uśmiechnęła się. Po chwili napiła się wody.
- Dobre. - powiedziała.

Evenly

-Dobrze przyjdą zobaczę co masz.-Powiedziała z uśmiechem na twarzy.
Podeszła do wielkiego drzewa i zaczęła się na nie wspinać. Stanęła na samym szczycie i patrzyła zna zachmurzone niebo. Wyglądało na to że będzie padać.

Kadajna

Kadajna spojrzała na Evenly i zapytała. - Widać coś tam? Spojrzała przed siebie i westchnęła. Weszła na drzewo i usiadła na gałęzi, na której było mnóstwo jabłek.

Evenly

-Tak widać wszystko.-Powiedziała
Evenly spojrzała w dół do ziemi było jakieś 150 metrów. Elficy nie chciało się schodzić postanowiła zlecieć. Rozłożyła swoje czarne skrzydła które były skryte pod płaszczem i wylądowała na ziemi.

Kadajna

- Ja idę na wyspę - powiedziała schodząc z drzewa. Napiła się wody. Rozejrzała się, jej wzrok zatrzymał się zającu.
- Teraz cię nie zabiję - pomyślała. Po chwili wyszła.

Satrina

Satrina spojrzała na wychodzącą wilczycę. Spojrzała w górę na Evenly. Potem małpka weszła jej na ramię. - Khe - powiedziała i gwałtownie odwróciła głowę. Potem wyszła.

zt.

Kadajna

Kadajna przyszła i usiadła pod drzewem. Była troszeczkę zmęczona, ale nie wiedziała dlaczego. Może przez to, że w ogóle nie spała? Wstała i skoczyła na drzewo. Zerwała jeden owoc i zeszła z drzewa. Usiadła i zaczęła jeść jabłko.

A'htes

A'htes zaczęła się "przedzierać" przez krzaki. Lubiła tak łazić. W końcu zobaczyła Kadajne jak siedzi pod drzewem. Wyszła zza krzaków.
- Witaj. - Powiedziała. Czubkami palców prawej dłoni dotknęła najpierw czoła, później warg a następnie uniosła dłoń do góry i skinęła głową.
Kiedyś znała jednego elfa, który nauczył ją tego. Teraz to był po prostu odruch przyzwyczajenia.

Kadajna

Kadajna spojrzała na wilczycę i uśmiechnęła się szeroko.
- Witaj. - powiedziała przyjaźnie. Przeciągnęła się, a potem zapytała. - Co porobimy? Elficy się trochę nudziło.

A'htes

A'htes oparła się o drzewo.
- Nie wiem. - Spojrzała w niebo. Prawie nic nie było widać. Tak dużo było tych gałęzi. Znowuż spojrzała na elficzkę. Nawet ja polubiła. - Ile masz lat? - Nagle wypaliła. Nie wiedziała po prostu co powiedzieć.