Las Księżycowy

Evenly

Evenly spojrzała na niego. I powiedziała.
-A Teraz zmieniamy temat .-Powiedziała i zaczęła myśleć nad wieloma sprawami. Główną z nich było to czy nie opuścić tych krain.

Yumi

-Ciekawe zajęcie. - Powiedziała Yumi. "Ciekawe czego jeszcze mi nie powiedziała." Zastanawiała się Yu. - No dobrze możemy zmienić. Ale na jaki? - Zapytała w sumie i Ev i Toraka. Przyglądała im się uważnie. Za to z tyłu Kuroi zaczął się bawić dużym ogonem geparda.

Evenly

-Mam pomysł.-Powiedziała Evenly
-Może pogadamy o ... naszych marzeniach.-Zaproponowała i czekała na ich reakcję. Jak Evenly coś palnie to palnie.

Yumi

-Marzeniach... - Powtórzyła zamyślona Yumi. - Marzeniach?! - Teraz dopiero to do niej doszło... - W sumie... Możemy. Ale ja nie zaczynam. - Spuściła głowę w dół. Teraz jej uwagę zwróciła zielona trawa falująca na lekkim wietrze. Poruszano ją z gracją, delikatnie. Yumi uśmiechnęła się. Odwróciła się do tyłu by spojrzeć na jeszcze niedawno bawiącego się ogonem Zazdrosia Kuroi. Lecz teraz kot spał, to dobrze. Znowu spojrzała na Ev.

Torak

Spojżałem na Ev a potem Yumi,moja sierść na karku zjeżyłą się a ja wystawiłem kły w ich stronę.Tak się wydawało lecz kły wystawiłem w coś co zbliżało się za nimi
,to był niedzwiedz.Wkurzony dziki niedzwiedz-We Are Here To Change The World-
powiedziałem głośno po czym wskazałem stronę gdzie nadchodził niedzwiedz.

Evenly

Evenly usłyszała coś za nią i odczepiła kusze wystrzeliła pod rząd około piętnastu strzał. Wszystkie trafiły. Zwierzę padło martwą.
-Ktoś głodny zapytała.

Torak

//Niedzwiedz to potężne zwierze byle jakie 15 strzał by go nie zabiło ale ok .__. //

Spojżałem na Ev,wskoczyłem na drzewo zwisając do góry łapami.Wyjołem łuk i zaczołem go czyścić(dalej zwisając do góry łapami).

Yumi

Spojrzała krzywo na martwego niedźwiedzia. Jeszcze niedawno szedł w ich stronę, pełen złości. Ale może coś innego go wystraszyło? Może go coś zraniło? Dlaczego musiał umrzeć. Yumi kiedyś szła przez las i tam też był niedźwiedź, któremu pomogła. Był postrzelony, co prawda jedną strzałą. Pomogła mu i nic za to nie dostała, ale była z siebie zadowolona. Szybkim krokiem podeszła do niedźwiedzia. Usiadła w siadzie klęcznym obok niego i spojrzała na jego pyszczek. - Ja dziękuję. - Powiedziała Evenly. - A mam takie pytanie do wcześniejszego tematu. Skąd wiesz, że Shinra ma demona? - Zapytała.

Evenly

-Nie wiem ale może to mi się wydawało.-Powiedziała krótko Evenly.
-Czasem nie panuję nad sobą.-Powiedziała I zjadła kawałek miśka. Wyjęła z niego strzały i schowała je do kołczanu.

Yumi

-Rozumiem... - Powiedziała tylko i patrzała na Ev je mięso niedźwiedzia. Co jakiś czas patrzała na Kuroi'ego. Kontrolowała tylko czy śpi. Ziewnęła krótko. I kolejne spojrzenie zatrzymało się na Toraku. "Jakie te wilkołaki są dziwne. Niby takie same ale jednak różnią się od siebie. Hekate jest bardziej ludzka, a on wilczy. Dziwne." Pomyślała. Rozejrzała się dookoła siebie w poszukiwaniu kamienia, gdy już taki znalazła podeszła do niego i usiadła na nim robiąc kwiat lotosu.

Torak

Spojżałem w górę i ujrzałem tylko gałęzie drzew,klękłem,wyjołem kulkę dymną i spuściłem ją na ziemie przy czym ta zrobiła dużo szarego dymu.Gdy dym się rozproszył po mnie nie było śladu oprócz echa-Give in to me-powtarzało Echo.

Yumi

Obserwowała wszystko co działo się przed nią. Czyli dokładniej mówiąc... Nic. Nagle cały obraz zalał szary dym. Yumi zasłoniła oczy i słuchem starala się kierować w stronę Kuroi'a. Gdy już była obok kotów wzięła go na ręce. Jedną ręką zasłoniła usta i zaczęła kaszleć. Po chwili dym porwał wiatr, a Yumi mogła normalnie otworzyć oczy i zaczerpnąć świeżego powietrza. Spojrzała w stronę Ev. - Przepraszam Cię, ale ja będę musiała lecieć. To do innego! - Powiedziała i pobiegła na wschód.

z.t

Evenly

Evenly również wstała i się otrzepała z piasku. Otarła usta wierzchem dłoni i zaczęła iść w kierunku północy.
-To do zobaczenia wilku.-Pożegnała się i zaczęła biec przez las. Chciała uciec od swoich problemów.

Renn

Renn powoli przyszła i zaczęła się przyglądać wszystkim tu obecnym. Wcześniej już tu była. Postanowiła coś upolować. Przygotowała łuk. Pobiegła i zniknęła gdzieś za drzewami. Szukała saren. Po chwili znalazła niewielkie stadko. Napięła cięciwę i perfekcyjnie wymierzyła. Strzała trafiła sarnę prosto w szyję. Trysnęła krew, inne sarny uciekły, a Renn obejrzała swoją zdobycz. Najadła się, po czym uciekła z tego lasu.

Hekate

Hekate nie mogąc znaleźć swojej potencjalnej ,,ofiary", jak najszybciej opuściła ten teren. Z wielkim bólem odpuściła sobie. To nie było w jej stylu.