Test Renn na Alfę Watahy Nocy; Wilkołaki

Renn

Renn nie walczyła na moce. Wyróżniał ją spokój duszy, a nie waleczność. Wolała sprawiedliwą walkę, bez mocy i broni. Dopiero w takiej mogła pokazać swe umiejętności. Nigdy nie znęcała się nad ofiarą, ale taka, według niej niesprawiedliwa walka, rozzłościła ją. Przeszła za plecy przeciwniczki i zaczęła ją dusić, a drugą ręką złapała za nogę. Wywróciła przeciwniczkę i zaczęła ją drapać i gryźć, aż się podda.

Shinra

Dzika walka? Niech będzie. Może Renn ją zaskoczy? Kotka nie myśląc nad tym więcej chwyciła Renn za grzbiet i ściągnęła ją z siebie. Rzuciła nią o ziemię i podniosła się ignorując z całych sił krwawiące rany. Znowu uderzała w brzuch wciskając pięści pod żebra. Złapała przeciwniczkę za głowę i przerzuciła się na jej plecy. Unieruchamiając ręce ścisnęła na nich palce zakończone ostrymi pazurami. Na koniec ugryzła ją w kark zostawiając lekko krwawiące rany, które bardzo bolały, e względu na wrażliwość tego miejsca. Nadal siedząc na plecach wilkołaka gryzła ją po całym ciele, by nie wypuścić rąk.

Renn

Renn nigdy nie mówiła, że uderzenie w brzuch na nią nie działają. Więc cierpliwie znosiła wszystko. Skupiła się i już po chwili była za plecami przeciwniczki, odwdzięczyła się ugryzieniem i chwilę potem spadła na nią z góry. Tak to była dobrze wykonana teleportacja. Jedną ręką przytrzymała ręce przeciwniczki, a drugą dusiła ją tak długo, aż wyczerpana brakiem powietrza padła z sił.

Shinra

Moja droga Renn. Przypominasz mi pewnego użytkownika... nie lubię takich zachowań. "Nigdy nie mówiła, że uderzenia w brzuch na nią nie działają." Wiesz jak boli samo wsadzenie ręki w żebra? Ty może jesteś odporna na ból, ale taka odporność u postaci jest kolejną mocą, jak dla mnie. Jeszcze jedno, "padła z sił". Powinna być "padnie z sił", bo to jest decydowanie za inną postać, za co daję Ci pierwsze ostrzeżenie. Kolejne powinnaś otrzymać za zgrywanie niezniszczalnej. Dodam taki punkt do regulaminu, a tobie dam jeszcze jedną szansę. Jeszcze byłby trzeci ost, za posiadanie dwóch mocy nie mając rangi maga, ale daruję sobie, bo liczę na to, że ten pierwszy ost będzie wystarczającą nauczką dla Ciebie. Dziękuję za uwagę. Idziemy dalej.

Kotka nie mogła dać się pokonać przez kogoś, kogo przed chwilą miała oblać. Skuliła nogi, tak by znalazły się pod Renn i wyprostowała je, by przeciwniczka znalazła się od nią. Ostre pazury przejechały po pysku wilkołaka zostawiając szramę nad i od okiem. Shinra uderzała w głowę wilkołaka i waliła kolanami w brzuch. Szybko podniosła się i syknęła z bólu. Skoczyła wysoko i zaciśnięte pięści kierowała na głowę wilkołaka. Spadała szybko mierząc pięścią w głowę.

Renn

Renn znowu przeniosła się nad przeciwniczkę, spadając na nią z łoskotem. Zaczęła nawet współczuć przeciwniczce. Jej ciało spadające na ciało Shinry, to musiało boleć, ale się nie poddawała, waliła pięściami w tył głowy. Zastanawiała się, czy Shinra też zna sztuczkę z napinaniem brzucha, więc kilka razy uderzyła ją. Wykręciła jej rękę i trzymała tak długo, aż zacznie ją boleć. (tak, to twoje znienawidzone KOTE GAESHI (to, od którego mamę moją przez tydzień ręka bolała))

Shinra

Gdy wilkołak powalił ją na ziemię i pochylił się nad nią, kotka uderzyła drugą ręką w pysk Renn. Uderzała kilkukrotnie i zaczęła wierzgać wszystkim na boki, by sprawić, że wilczyca puści. Z całych sił ignorowała ból, co w tej chwili było niemal niemożliwe, więc kotka w każdym ruchem na bok sykała z bólu. Prychnęła głośno i uderzyła ostatni raz między oczy. Przy pomocy telekinezy zrzuciła z siebie wilkołaka zaczęła kopać go po całym ciele i uderzać w pysk zaciśniętymi pięściami. Skoro chciała mocy, będzie miała. Kotka sprowadziła z lasu dwie obalone kłody i ściskała nimi wilkołaka. Powoli i coraz bardziej z każdą chwilą.

Renn

Renn szybko się przeniosła i tym razem wykorzystała inną dźwignię. "Niech tylko próbuje uciekać, to będzie umiała zginać rękę w obie strony" pomyślała i naciskała coraz mocniej, żeby w końcu złamać rękę. (tym razem to IKKYO)

Shinra

Renn zdjęła zbyt wolno wilkołaka i złamała rękę. Złapała ją i syknęła z bólu.
- Zdałaś. - Powiedziała chłodno. Wilkołak ją pozytywnie zaskoczył. Złapała rękę mocniej i zobaczyła, ze złamanie jest otwarte. Pokuśtykała w kierunku lecznicy bez słowa. Po chwili zniknęła w oddali zostawiając za sobą krwawe ślady.

Renn

Renn też poszła, musiała teraz wylizać rany i odpocząć, nie chciała iść do lecznicy, nie miała zbyt poważnych ran. Wyczerpana zniknęła w oddali. Cieszyła się, że nie będzie musiała tu wracać.