Test Melody na przywódcę wilkołaków

Kadajna

To miejsce jest w lesie...

Przyszła i rozejrzała się. Usiadła i spojrzała w niebo. Przypomniała sonie swoją przeszłość i z oczu poleciały jej łzy. Po chwili je wytarła i czekała na wilczycę.

Melody

Przyszłam do umówionego miejsca i kiedy zobaczyłam Kadajnę podeszłam do niej i usiadłam. Zaczęłam się rozglądać i patrzeć na ptaki siedzące na koronach drzew.

Kadajna

- Witaj. Ja jestem Kadajna. Więc dlaczego ta ranga?- powiedziała elfica patrząc na wilczycę i zapamiętując wszystko z jej wyglądu.
- To odpowiedzialna rola. - pomyślała.

Melody

-tak...-odparłam do elficy- Jestem dumna ze swojej rasy i chcę ją chwalić i walczyć za nią w razie potrzeby... Tak jak bronię legowiska przed obcymi broniłabym swojej rasy. Do rozlewu krwi.- zakończyłam. Tak jak pasuję do watachy nocy tak samo na przywódcę. Pomyślała czarna wilczyca. Spojrzałam Kadajnie w oczy.

Kadajna

- Więc powiedź jak rozstrzygnęłaś byś spór między elfami, a wilkołakami. Nie walcząc. - powiedziała i uśmiechnęła się. Była ciekawa jak sobie poradzi dalej.

Melody

-Najpierw zapytałabym dlaczego się kłócą. Gdybym już się dowiedziała bym mogła znaleźć rozwiązanie korzystne dla obu stron np. proponując zgodę. Jeśli to by nic nie dało prawdopodobnie ten kto zaczął musiał by ponieść karę.-odpowiedziała Melody

Kadajna

- A masz jakieś doświadczenie w walce? - zapytała. Przecież przywódca musi umieć walczyć.
- Jak na razie to jej idzie dobrze. - pomyślała. Spojrzała wilczycy głęboko w oczy.

Melody

-Mam- odpowiedziałam-już kiedyś walczyłam więc wiem jak to wszystko wygląda.
Po czym również spojrzała na Kadajnę.

Kadajna

Kadajna spuściła wzrok na podłogę, a potem spojrzała na Melody i powiedziała. - Jaką wiadomość chcesz na początku usłyszeć? Dobrą cz złą?

Melody

-Dobrą...-powiedziałam po chwili myślenia z lekkim stresem. Spojrzałam w niebo i zamyśliłam się głęboko co to za wiadomość. Wzdychnęłam i wymyślałam możliwości jakie to mogły by być wieści

Kadajna

- Zdałaś. A złą taka, że masz nowe obowiązki. - powiedziała i spojrzała na wilczycę. Wstała i powiedziała. - Ja już idę. Pa. - I po chwili wyszła.