Las liściasty (polowanie Kadajny)

Shinra

Myśliwy przeskoczył nad ogniem i podbiegł do elfki.
- K... Kim... Kim ty jesteś? - Spytał przerażony. Świat pełen był oszołomów, a myśliwy zapewne bał się, że jest jednym z nich. Wyciągnął drgającą rękę do elfki i położył na jej ramieniu.
- Człowiek lasu? - Spytał. Dopiero po chwili zauważył jej uczy.
- Elf... Elf! - Krzyknął przerażony i potrząsnął głową.
- Nie, nie nie! To mi się tylko śni? Prawda? - Spytał z nadzieją w glosie.

Kadajna

Kadajna zaśmiała się i powiedziała. - To jest prawda, a co aż tak boisz się elfów. - pstryknęła palcami i nagle z kręgu zrobiła się wielka ściana ognia. - Teraz już nie wyjdziesz. - powiedziała.

Shinra

Nic nie mówił. Zemdlał. Dla ludzi to szok spotkać niedźwiedzia, więc elf, to już istny szok. W sumie dobrze, że Kadajna nie jest wilkołakiem, lub kotołakiem, bo nie wytrzymałby psychicznie. Zwierzęta jeszcze bardziej wystraszone biegały na wszystkie strony wpadając na siebie. Polowanie jest niemal udane, lecz zbyt wiele mięsa w polowaniu oznacza mniej dla innych, a większość zapewne się zepsuje.

Kadajna

Kadajnie prawie w ogóle nie zależało na mięsie tylko na kościach. Spojrzała na człowieka i po chwili zaczęła rzucać ogniste kule na dwie sarny. A resztę wypuściła.

Shinra

Sarny wydają przeraźliwie głośne, wysokie dźwięki gdy kule dotykają ich. Pozostałe zwierzęta uciekły, lecz sarny nie płoną. Całe poparzone ryczą niesamowicie. Zwierzęta biegają we wszystkie strony, aż w końcu wycieńczona padają na ziemię, co pewien czas machając nogami. Żyją, ale są bardzo słabe. Człowiek leży na ziemi z otwartymi oczami majacząc coś pod nosem.

Kadajna

- Co tam majaczysz? - zapytała gronie. Podeszłą do saren i zaczęła grać na flecie. Nagle powstał ognisty kolec. Kadajna machnęła ręką i kolec upadł na jedną sarnę, wbijając się w serce. Po chwili pojawił się drugi kolec i też wbił się drugiej sarnie w serce. Kadajna przestała grać i podeszła do człowieka. - Czekam na odpowiedź. - powiedziała.

Shinra

Człowiek przerażony wił się na ziemi. Ręce miał złożone.
- Modlę się. - Wydukał po dłuższej chwili milczenia. Cały się trzęsąc, wstał i wystraszony pobiegł gdzieś w las. Sarny są martwe i należą do Kadajny. Może zrobić z nimi co chce, pod warunkiem, że nie zjawią się tu inne zwierzęta.

Polowanie uważam za zakończone :]

Kadajna

Kadajna zaczęła śmiać się z człowieka. Po chwili podeszła do zwierząt i wzięła kości. Rozejrzała się i spojrzała w stronę wyjścia. Po chwili wyszła.